Yearly Archives: 2019

Zaćmienie Księżyca -16 lipca, Wały Chrobrego

Częściowe zaćmienie Księżyca będzie widoczne w Szczecinie wieczorem, we wtorek, 16 lipca 2019. Zapraszamy do wspólnego obserwowania tego spektakularnego zjawiska z Wałów Chrobrego, na schodach przed Muzeum Narodowym, od 21:00 do 24:00. Będzie można popatrzeć przez teleskopy nie tylko na Księżyc, ale także na Jowisza z jego księżycami i na Saturna.

Wydarzeniu towarzyszyć będzie oprawa muzyczna: improwizowana muzyka fortepianowa na żywo w wykonaniu Krzysztofa Baranowskiego z Teatru Polskiego w Szczecinie.


Szczegółowy przebieg częściowego zaćmienia Księżyca w Szczecinie (czas CEST):
  • Początek zaćmienia półcieniowego: 20:44
  • Zachód Słońca: 20:50
  • Wschód Księżyca: 21:17
  • Początek zaćmienia częściowego: 22:02, az. 144°, wys. 7°
  • Maksimum zaćmienia: 23:32, az. 163°, wys. 13°
  • Maksymalna faza Księżyca (pełnia): 23:39
  • Koniec zaćmienia częściowego: 01:00 (17 VII), az. 184°, wys. 15°
  • Koniec zaćmienia półcieniowego: 02:18 (17 VII), az. 202°, wys. 13°
  • Zachód Księżyca: 05:09 (17 VII)

Uwaga: impreza zostanie odwołana w przypadku deszczu.

Zapraszamy!

Wiek Astronomii – bezpłatne kursy astronomii dla seniorów 60+

Zapraszamy na serię bezpłatnych kursów astronomii, przeznaczony dla osób które ukończyły 60 rok życia. Zajęcia o zróżnicowanej tematyce prowadzone będą przez doświadczonych prelegentów szczecińskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Kursanci będą mieli możliwość zdobycia zarówno teoretycznej wiedzy z zakresu astronomii, jak i poznać temat w praktyce – podczas obserwacji nieba, czy uczestnicząc w badaniach naukowych.


Kursy odbywają się od marca do grudnia 2019 w następujących blokach tematycznych:

#1 – obsługa teleskopów

#2 – fotografowanie nieba lustrzanką

#3 – obserwacje wizualne gwiazd zmiennych

#4 – fotografowanie ciał Układu Słonecznego

#5 – naukowe obserwacje zjawisk na Słońcu

#6 – co widać na niebie?

#7 – astrometria

#8 – fotometria

#9 – astrofotografia

#10 – korzystanie z baz danych obserwacji astronomicznych (trwają zapisy)


Kurs #10 – Astronomiczne bazy danych

Pełne informacje:
https://astronomia.szczecin.pl/54-aktualnosci/426-wiek-astronomii-8-fotometria


Spotkania:

16 grudnia, godz. 18.00 / prowadzenie – Marcin Biskupski
  • skąd się biorą nazwy obiektów astronomicznych?
  • bazy danych Simbad i Vizier w skrócie
  • funkcje programu komputerowego Aladin
  • zooniverse: ciekawe projekty „citizen science” dla amatorów
17 grudnia, godz. 17.00 / prowadzenie – Ryszard Biernikowicz
  • praktyczne korzystanie z baz danych ASAS-SN, ZDF, TESS i innych

Miejsce kursu:
Budynek Jednostek Międzywydziałowych
Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie,
Al. Piastów 48, sala nr 13 na parterze.
Parking znajduje się przed wejściem do budynku.
Budynek jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych.

Zapisy prowadzone są:

UWAGA:
Dla osób w wieku poniżej 60 lat zajęcia są płatne 40 zł jako darowizna na rachunek PTMA Szczecin lub gotówką w miejscu odbywania się kursu.

Tytuł przelewu: Darowizna na kurs Wiek Astronomii
Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii Oddział Szczecin
14 1090 2268 0000 0001 3624 9613

Jajko czy kura, czyli co ma piernik do wiatraka… w kosmosie – spotkanie oddziału, 28 marca

Telewizja satelitarna, pomiary wysokości oceanów, pozycja GPS, obrazowanie. Wszystko to przetwarzanie sygnałów i ich transmisja z orbity Ziemi. Ale przecież Doppler? Ale przecież się kręci? Ale przecież wędrówka kontynentów? Skąd wiemy gdzie celować, jak wzorcować, jaką miarę obrać, gdy nic nie jest stałe? I do tego jak poszukiwać i unikać kosmicznego gruzu, by to wszystko nadal działało.

Prelegent:

Dr Tomasz Suchodolski – specjalista w zakresie integracji systemów teleinformatycznych, rozwiązań przemysłowych, fizyki laserów oraz optyki. Przez 12 lat związany z przemysłem w roli lidera R&D. Obecnie pracuje w Centrum Badań Kosmicznych PAN w roli głównego inżyniera Satelitarnej Stacji Laserowej w Borówcu pod Poznaniem. Członek ILRS Space Debris Study Group, której zadaniem jest określanie kierunków badań, przeprowadzania doświadczeń oraz koordynacji działań związanych z laserową detekcją śmieci kosmicznych oraz determinacją ich orbit. Inżynier segmentu naziemnego LOFAR (Low-Frequency Array for radio astronomy). Prywatnie zaangażowany w działalność Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii (PTMA) oraz Polskiej Sieci Bolidowej (PFN).

Jajko czy kura, czyli co ma piernik do wiatraka… w kosmosie
dr Tomasz Suchodolski
28 marca, 19:00
Audytorium Maximum Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki ZUT
al. Piastów 19, sala 301

Wstęp wolny!

Różnorodność supernowych oddziałujących z materią wokółgwiazdową – spotkanie oddziału – 14 marca

Wszystkie supernowe oddziałują z materią wokółgwiazdową, ponieważ przestrzeń kosmiczna nie jest pusta. Z obserwacji wiemy jednak, że około 10% gwiazd masywnych kończy żywot jako supernowe zanurzone w grubym kokonie otaczającej materii. Oznacza to, że progenitory takich supernowych mogą zachowywać się niestabilnie w skali lat, dekad lub nawet stuleci przed wybuchem – co nie zostało do tej pory uwzględnione w numerycznych modelach ewolucji gwiazd.

Po wybuchu takie supernowe szczególnie intensywnie oddziałują z ośrodkiem wokółgwiazdowym. Obecnie astronomowie intensywnie badają ten rodzaj supernowych z zamiarem poznania końcowych etapów życia gwiazd masywnych. Badania znajdują się na bardzo wstępnym etapie. Zapraszamy na relację z „pierwszej linii” badań.

Na spotkaniu dowiemy się m.in. o:
  • niezwykle efektywnym mechanizmie zamiany energii kinetycznej na fotony (tzw. zimna gęsta otoczka), który powoduje wielokrotny wzrost jasności supernowej;
  • supernowych „połykających” oddziaływanie z ośrodkiem wokółgwiazdowym;
  • klasyfikacji prof. N.Smith’a dotyczącej supernowych oddziałujących z ośrodkiem wokółgwiazdowym;
  • supernowej odkrytej za pomocą radioteleskopu dopiero ~4 lata po kolapsie (SN 1986J);
  • niebieskim nadolbrzymie z układu podwójnego w nieodległej galaktyce M81, który „wyssał” większość materii z towarzysza, przetrwał jego śmierć w wybuchu supernowej (SN 1993J), a po 10 latach został odkryty w widmie uzyskanym podczas aż 5,5-godzinnej ekspozycji za pomocą jednego z największych teleskopów na świecie (10-metrowy teleskop Keck’a);
  • supernowej tak intensywnie oddziałującej z materią wokółgwiazdową (SN 2010jl), że cała ewolucja od wybuchu do fazy „śnieżnego pługu” trwała zaledwie kilka lat – zamiast kilkudziesięciu tysięcy.

Różnorodność supernowych oddziałujących z materią wokółgwiazdową
Ryszard Biernikowicz
14 marca, 19:00
Budynek Jednostek Międzywydziałowych ZUT
al. Piastów 48, sala 726

Wstęp wolny!

Promieniowanie jonizujące – czy koniecznie szkodliwe? – wykład otwarty – 28 lutego

W powszechnym odczuciu wszystko co związane jest z promieniowaniem jonizującym jest niedobre – mamy do czynienia z radiofobią, która jest zjawiskiem nadzwyczaj szkodliwym w skali pojedynczych ludzi i społeczeństw. Radiofobia prowadzi do odmów poddania się badaniom medycznym przy użyciu promieniowania jonizującego, sprzeciwu wobec rozwoju energetyki jądrowej, czy do absurdalnych decyzji rządów, podejmowanych po wypadkach jądrowych, jakim były np. zniszczenia reaktorów w Czarnobylu i Fukushimie. Jak jest naprawdę? Dowiemy się z najbliższego wykładu otwartego, prof. Ludwika Dobrzyńskiego.

Promieniowanie jonizujące – czy koniecznie szkodliwe?
prof. Ludwik Dobrzyński
28 lutego, 19:00
Audytorium Maximum Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki ZUT
Aleja Piastów 19, sala 301

Dziś, gdy rozważa się serio eksplorację Kosmosu przez ludzi, nie można uchylić się od pytania, jaki jest stopień zagrożenia kosmonautów, którzy będą narażeni na promieniowanie kosmiczne. Prelekcja będzie poświęcona skutkom zdrowotnym promieniowania jonizującego, które wbrew opinii wielu ludzi jest, przede wszystkim, naszym sprzymierzeńcem.

Wstęp wolny!