Na początku XX wieku duński astronom Ejnar Hertzsprung oraz pracujący niezależnie od niego Amerykanin Henry Norris Russell zauważyli zależność jasności absolutnych gwiazd oraz ich temperatury i widma, tworząc słynny diagram Hertzsprunga-Russela. W latach 40-tych William Wilson Morgan, Philip C. Keenan i Edith Kellman rozszerzyli go, wprowadzając klasy jasności gwiazd.
Na najbliższym spotkaniu PTMA Szczecin opowiemy o diagramie Hertsprunga-Russela, jednym z najbardziej przydatnych narzędzi dla astronomów.
Ewolucja gwiazd – cz. 1 – klasyfikacja widmowa
Tadeusz Smela
21 listopada, 19:00
Budynek Jednostek Międzywydziałowych
al. Piastów 48, sala nr 13